A colleague asked: The Bicol Region is rich in natural as well as human resources. How come it still remains poor?

I immediately remember the stories about Japan after World War II. It was so poor and so war torn, how come the Land of the Rising Sun still became rich?

I was tongue-tied at first. Pero siyempre, the usual reasons: geographic location and, of course, politics. Later, I added: culture and the definition of development.

The region is located facing the Pacific Ocean and within the ring of fire. Mala ngani ta sinasabing sa Bicol, partikular sa Catanduanes, naghahale an mga bagyo. In a sense, ika man daw rapidohon ki dai mababa sa sampulong bagyo taon-taon kun dai ka man nanggad magtios? Kun wara man nin bagyo yaon man an Bulkang Mayon asin Bulusan. Saen ka kaan ngonyan puruton?

Politics is also another explanation. Sa kada probinsiya sa Bicol, mabilang mo lang sa muro an mga bagong tubo na pulitiko. Gustong sabihon, kung an mga tawo o pulitiko na mamayo iyo na sanang iyo, ano kaya an progreso na puwedeng expectaron kan mga Bicolano? Sa Camarines Sur halimbawa, pirang henerasyon na ki mga Andaya, Fuentebella, Villafuerte asin Alfelor an nagkakapot sa representasyon sa Kongreso asin sa mga lokal na Gobyerno? Sa Masbate, pirang Kho, Espinosa asin bistadong mga apelyido an nagpapasuru-surublian sa mga puwesto sa gobyerno? Siring man sa Sorsogon? Sa Camarines Norte?

Sa Catanduanes, medyo nawara na an mga Verceles pero sa mga mayor, halos pararehong pandok pa man giraray. Sa Albay, nawara na man an mga Imperial pero an mga Lagman, yaon pa. In simple terms, even if these leaders rule their respective turfs a hundred years, dai talaga mababago an rehiyon lalo na kung warang bagong idea na malaog — the very explanation why the region still remains the second poorest region (next to ARMM) despite the fact that there are a number of Bicolano leaders who held and are holding significant posts in the national government. Isabay mo na sa listahan an depuntong si Raul Roco, the Aytonas and Zigas of Albay, Villafuerte, the Andayas, Fuentebellas, and even Manny Gaite who just warmed his seat in Malacanang.

Base sa factsheets kan National Statistics Coordination Board, almost half of the Bicolanos are poor. In 2003, the figure was 41%. The highest poverty incidence is in Masbate followed by Camarines Norte. Interestingly, these are the areas where gold mines are located. Kaya an hapot: Nata?

One explanation is, wealth is not fairly distributed in these areas. Base sa reports, makukua mo an saro sa mga pinakamayaman sa Pilipinas diyan sa Masbate siring man an saro sa pinakapobre. Sa ibang lugar, arog kan Albay asin Camarines Sur, medyo nakokorehiran maski diit an economic gap between the rich and the poor dahil medyo aktibo an mga negosyo. Yun nga lang, daog pa man talaga giraray kan ibang lugar arog kan Cebu asin Davao. Bayae na an Manila ta talagang aktibo an komersiyo diyan.

Dahil digdi, puwede tang idagdag na dahil iyo man sanang iyo an mga pulitiko na nagkakapot, an mga polisiya pag-abot sa ekonomiya dai man na mga pagbabago. Siyempre ibang iristoryahan an Naga City na sa ngonyan, lalong nagtataas an levelo kan pag-asenso. Apwera kaya sa aktibong mga negosyante, medyo liberal man an polisiya kan lokal na gobyerno pag-abot sa investments. Mala ngani ta in a span of a few years, apwera sa LCC naglaog na man an SM. Samantalang sa Legazpi, matapos an pagbukas kan Gaisano, wara ng nagsunod. Siring man sa mga siyudad kan Masbate asin Ligao. Ini an dahilan kun nata nasa lowest income class pa man giraray an mga lokal na gobyernong ini.

(To be continued…)

Poverty in the Bicol Region Part 2 Poverty in the Bicol Region Part 3

• Current Events
• Economy
• Politics